آسمان دل من پر ابر است

باز هم با یک رعد

بغض من می ترکد...

کوچه لبریز دعاست

در خیابان دلم

مسجدی غرق خداست

اشک ها می گویند:

سینه بر دل زدن است

این همه ناله و رشک

بوی یک عالمه حلوا و نسیم

در هوا می پیچد

نفسم می گیرد

یاد لبهای حسین

دل تو را می میرد...